Complimenten, gebroken harten, olifanten en waterv

Zo...alweer een hoop beleefd de afgelopen twee dagen. Maar even het een en ander van me afschrijven....erg prettig trouwens zo dat internet “thuis”. Maar het gaat wel hard, dus binnenkort even wat extra mbtjes bijkopen. Ben goed te spreken over de snelheid waar het mee werkt, voor mobiel internet is ie nauwelijks trager dan wat ik thuis via de kabel heb....en dat voor india! Wow.... is vast omdat t op een appletje is ;-)

Maar goed de boottocht dus...heerlijke relaxte dag gehad. Met mij was een medepassagier, een frans meisje die hier 2 maanden les gaf in Ernakulam op een college. Ze was weer “net” 2 dagen op de been want ze had een griep gehad...daardoor was ze niet altijd even spraakzaam en verliep het contact niet zo lekker. Maar ik heb me wel vermaakt. De boot wordt met een stok of zoals wij wel kennen uit het zeilen, een boom, voortbewogen. Er zat geen motor op deze boot. Eerst door een wat breder water gevaren, daarna door echte minikanaaltjes (zie ook de foto), waar precies 1 boot inpast. Geen idee of ze regels hadden mbt eenrichtingsverkeer :-S. Na een tijdje kwamen we bij een dorpje aan waar ze lieten zien hoe ze van de cocosnoten, de jute zakken maakten. Duidelijk alleen nog maar voor de toeristen op deze plek. Daarna nam de gids ons mee op een korte wandeling door het dorpje. Ik kreeg wel een klik met hem, toen ik begon te praten over alle enge soorten groenten die ik ken voor eten koken. Ook gezien hoe peper eruit ziet als het nog aan de boom zit (foto) en een cacauboom. En zo nog een paar soorten. Verder riep het dorpje bij mij vooral herinneringen op aan Mohurli. Het dorpse leven is zo anders als dat in de stad...wel mooi dat het hier voor elke toerist een beetje beleefbaar wordt.

Vervolgens ging de trip verder, naar de lunchstop. Onderweg kwamen we nog wat vissersmannen of jongens tegen. Allemaal met alleen iets wat op een soort rok lijkt omgebonden had ik een mooi uitzicht op prachtige glanzende, gespierde bovenlijven. Ik geloof niet dat deze mensen heel ongezond zijn, ondanks dat ze een hoop van onze luxe niet hebben....vrolijk lieten ze hun (nog levende) visvangst zien. Deze vissen verstijven bij het zien van wit plastic. Dit houden ze dus onder water en dan kunnen ze al zwemmend de vissen zo eruit pakken....handig...

De lunch was een home-made lunch vanaf een bananenblad zoals ik al ken van de bruiloft in januari...erg lekker en goed gekookt, al raakte ik erna wel wat aan de diarree helaas....de mannetjes hadden grote lol, was het omdat ik daar met met handen zat te eten? Ze zaten me in elk geval flink op mijn vingers te kijken terwijl ik zat te eten, maar het leverde me wel een paar mooie glimlachen op, dus het zal wel positief zijn. Van de taal hier, Malayam, begrijp ik echt geen snars en de mensen hier spreken weer geen hindi. Dus als ze geen engels kunnen dan wordt het vrij lastig om te communiceren. De gids kon wel engels, maar ook alleen wat hij kon uitleggen. Een echte conversatie voeren is toch echt wel wat anders...

Na de boottoch, s avonds gegeten in het restaurant the old harbour house, een oude portugese mansion. De prijslijst was flink aan de europese kant...maar wel een erg lekkere viscurry gegeten, hier dan maar een keertje vis, want dit vertrouwde ik wel. En ook erg mooi opgediend. Ondertussen natuurlijk even in het gebouw en de tuin rondgeneusd....een heerlijke oase. En inderdaad echt een oude europese bouwstijl, donker eikenhout etc. Ik waande me even weer terug in spanje of zoiets....

De volgende dag een soort rustdagje gehouden. Lekker uitgeslapen, laat geluncht, en toen wat zitten uitvissen over mijn trip naar munnar, de theeplantages, en peryar, een wildlife gebied in een erg mooie omgeving. Maar ook een erg bochtige weg ernaar toe, en helaas geen trein, dus ik probeer toch maar een soort taxi te regelen. Mijn ervaringen met de local busses zijn niet zo goed. Prima voor een kleine afstand, maar niet voor boven de 100 km...

Na wat rustig voor mijn huisje op de veranda te hebben gezeten weer op pad gegaan richting de joodse wijk, waar ik nog niet geweest was...Onderweg een heerlijke indiase filterkoffie gedronken voor 5 rs in een achterafstraatje bij een oud mannetje.... De synagoge bezocht waar in simpele plaatjes en tekst uitgelegd wordt hoe de joden hier kwamen etc. Mooi om alles naast elkaar te zien: synagoge, tempel, kerk en moskee..... hoe zo nederland multicultureel?? Ik ken zo’n plek niet... De tolerantie van de Indiërs tov van andere geloven komt ook in de verhalen wel weer naar voren. Natuurlijk blijf ik kritisch, want door wie wordt het verhaal vertelt?

Ik had vandaag weer mijn salwar-kamaaz aan, want het is veel te warm en broeierig om in een spijkerbroek rond te lopen. Dat trok behoorlijk de aandacht, vooral van de mannen, maar ook vrouwen schenken me grote glimlachen. Ook al aan de balie vanochtend kreeg ik heel veel complimenten over hoe goed ik er toch uitzag in salwar. Zo ook dus in het straatje van de synagoge waar veel winkeltjes zitten. Een man die erg goed engels sprak, later bleek het natuurlijk weer een handelaar uit kashmir te zijn, nodigde me uit voor een kopje thee. Ik stemde in op voorwaarde dat hij me niets zou gaan verkopen. Dat heeft ie gedaan, geen enkele poging om ook maar iets aan de man te brengen! Wow.....dat heb ik nog niet eerder meegemaakt. Hij vondt het gezellig om te kletsen en te horen waarom ik in zo’n mooie salwar rondliep....

Na de chai, weer verder gegaan met de ferry naar Ernakulam, het nieuwere deel van de stad op een ander eiland. Want ik wil ook weleens de nieuwe mode uitproberen, de legging onder de salwar...leek me erg comfortabel...dus op naar mg road, de place to be met alle winkels. Onderweg wordt ik aangesproken door een man die ik niet gelijk durf te plaatsen, maar hij krijgt het voordeel van de twijfel....We kletsen wat en dan vraagt hij of het ok is om met mee te gaan. Hij zal me de winkels laten zien etc. Het voelt niet alsof ie ergens op uit is, al vindt ik het wel lastig, want tja waar is ie naar op zoek, maar goed ik besluit dat met een beetje kletsen en gezelligheid niets mis is. Dus hij neemt me mee, naar winkels die ik ook ken uit Hyderabad. Ik koop wat dingen en dan gaan we een hapje eten. Onderweg vertel ik terloops maar dat ik “serious” ben met een indiase jongen... en dan komt de aap uit de mouw...een duitse vrouw heeft hem 4 jaar geleden een gebroken hart bezorgd en hij is op zoek naar antwoorden. Hij vindt het fijn om er eens met iemand over te kunnen praten. Er was niet echt sprake van een relatie ofzo, gok ik vanaf haar kant, maar hij was helemaal verliefd en alles...had haar zelfs mee genomen naar zijn huis... (als een indiase man een meisje op die manier mee naar huis neemt, betekent dat erg veel). Dus tja ik heb geprobeerd maar wat zinnigs te zeggen, en ondertussen besefte ik me toch wel een paar belangrijke dingen. Hoe fijn het toch is dat de man waarop je verliefd bent, je ook mee samen kan zijn...en hij toevallig ook nog verliefd is op jouw......

Ook de wijze woorden van verschillende vrienden, en andere wijze mensen vallen steeds meer samen tot een soort logica die dingen de maakt tot wat het is en dat het leven bestaat uit liefde geven en liefdevol zijn naar je medemens.... en dat gedachten die je aandacht geven gaan leven en groeien... dus ook de negatieve.... hele voor de hand liggende woorden, die ik natuurlijk wel vaker heb gehoord, maar nu pas dringt de betekenis ervan echt in me door ofzo.... althans...dat ik denk ik natuurlijk weer.....wat ook weer een gedachte is...om het even filosofisch lastig te maken....In elk geval, ik vindt rust in deze gedachten, maar besef ook wat me te doen staat en ben dankbaar voor het inzicht...

Vandaag heel vroeg opgestaan, 5.30 om om 6.30 klaar te staan om naar het olifantentrainingscentrum te reizesn. Helaas de hele dag regenbuien gehad, dus goed nat geworden...Anderhalf uur met een luxe wagen. Daar ben ik weer getuige van een paar prachtige olifanten. Ik vindt het toch altijd zulke krachtige beesten. En deze hadden wat meer karakter dan andere die ik gezien heb om mijn reizen door india. Ze waren heerlijk eigenwijs. En we mochten toeristisch helpen wassen...(maar wel een leuk plaatje, zo langs de rivier). Daarna nog een bezoekje aan een soort dierentuin gebracht...met een crocodillus palustris en een indiase phyton met een kip in zijn hok erbij...je raadt natuurlijk wel waar die voor bedoelt was.....

Daarna verder gereisd naar watervallen, waarvan ik de naam nog eens op moet zoeken. Maar erg prachtig heuvelachtig gebied, en een enorme waterval. Ik heb nog nooit zo’n grote gezien in mijn herinnnering.....lekker wat rondgewandeld daar.... het was er trouwens echt zoals in de bush in arnhem maar dan in het echt...echt tropisch....

Ik zal snel wat foto’s plaatsen en dan ga ik lekker slapen....het was een lange dag!

Liefs vanuit een regenachtig, maar mooi india...