6 maanden later...

6 maanden en 2 dagen na mijn terugkomst

...ook al ben ik niet fysiek op reis, in mijn hoofd heb ik mijn leven omgevormd tot een grote reis, wat de dingen wel in een ander perspectief zet. Op de een of andere wijze lijkt India een soort verbindende schakel tussen de belangrijke dingen in mijn leven. Toeval of is dat de magie van India??

India is het land van mensen. Heel veel verschillende mensen, met prachtige lachen, kleuren en de dingen waar wij in Nederland soms zo naar op zoek zijn, zoals (familie)liefde, het aardse, tot jezelf komen. Die zijn in dit land gewoon aanwezig. Je moet alleen wel de goede bril opzetten om dit te kunnen zien. En hoe je dit kan meemaken van dichtbij wil ik erg graag ontdekken!

Voor mij was deze reis een schakel voor een hoop veranderingen en brengt het me steeds verder tot mezelf, tot welke dingen ik eigenlijk belangrijk vindt in mijn leven? En wat hoort nu waar?

Wereldreis…is een heel breed woord. Zie hier maar eens inhoud aan te geven. Eigenlijk wil ik geen wereldreis, maar dus die reis, mijn leven. En ik denk dat ik voor die reis op meerdere plekken ter wereld een hoop kan leren om het inhoud te geven. Maar het doelloze “reizen” is niet voor mij weggelegd. Dus nu op zoek naar dat waar mijn hart sneller voor klopt; iets met cultuur, landschapsarchitectuur en mensen. Daar zijn verschillende verbanden tussen, die kunnen uitgediept, onderzocht en beschreven worden.

Voorlopig ben ik nog wel even tevreden met de wegen die ik in Nederland ingeslagen ben…Een nieuwe baan bij gemeente Apeldoorn een typische grote gemeente; log, traag, beslissingen gaan over veel schijven, mensen reageren niet of nauwelijks op vergaderverzoeken, veel niet oplossings-gerichte discussie met teveel hoogopgeleidde mensen aan tafel, eilandjes en mensengebruiksaanwijzingen...maar ook erg veel groen, een stad waar structuur in valt te ontdekken, waar water stroomt, waar je heerlijk kan fietsen als je ff geen zin meer hebt, veel  vakantie (!), een triënnale (Nog wel een keertje bezoeken he!), internationale conferentie voor landschapsarchitecten, leuke eigenwijze collega's, actieve sociale mensen, en zelfs af en toe tevreden burgers! En vooral het gevoel dat het ergens anders niet beter kan zijn…en dat het mij wel uitdaagt, maar wel eentje die ik aan durf...

Wat me ook reizende houdt, zijn de vele bijzondere ontmoetingen die het afgelopen jaar gehad heb met diverse mensen. De momenten van geluk die ik beleef, nieuwe vrienden, liefdes en allergieën die ik ontdek….en zo ontdek ik elke dag nieuwe dingen…

Vraagtekens nu?  In December naar Indonesië of naar Zuid-India? Welke mensen blijven in mijn leven en welke reizen verder? Of van welke mensen neem ik afstand?

It keeps me going! I’m travelling…and I like it!